جای شما خالی چند روز پیش تصمیم گرفتیم که برای تِد خان زن بگیریم. ابو اسفنجِ خدا بیامرز، که خدا روحش رو قرین رحمت کنه، همیشه توی این موارد جرء السابقون بود. ولی خب پسرش خوب تونسته جای باباشو پر کنه و اولین کسی بود که برای تِد آستین بالا زد.
اما انگار شوخیش گرفته بود و... .
قصه رو خودتون توی ادامۀ مطلب ببینید:
.
..
...
توازن جنسیتی عادلانه در یکی از محله های بلاگر پرورِ بیان!
+ باحال باشید ; )
وقتی که چالش رو شد و ملت فهمیدن قضیه از چه قراره، بعضی از افراد خیلی سریع دست به کار شدن و شروع کردن به کشیدنِ نقاشی و برامون فرستادن. حتما دیدین نقاشی هاشونو.
یکی از کسایی که خیلی سریع نقاشی ها رو کشید شخص من بودم. بعد از اینکه نقاشی مو کشیدم و گذاشتم توی وبلاگم رفتم سراغ دیدن نقاشی های بقیه. چشمتون روز بد نبینه. به یه واقعیت تلخ رسیدم:
از آنجایی که این جانب ها، یا بهتر است بگویم این طرف ها، یا به عبارت دیگر این پهلو ها! یا بیایید فارسی تر حرف بزنیم، این اشخاص! ای بابا، غیر فارسی تر شد که! بگذریم.
از آنجایی که ما نسبت به مسائل جهان بی تفاوت نیستیم و آرزو داریم تا یک روز از سرتاسر دنیا بیایند و وبلاگ ما را دنبال کنند، این تصمیم را گرفتیم تا یک پست در رابطه با سیاست بگذاریم.
البته یک هدف دیگر هم از گذاشتن این پست داشتیم، هدفمان هم این بود که بگوییم: « آی نفس کش! کی میتونه بیاد در نیروگاه ما رو گِل بگیره؟!» بله. (الان فهمیدید دنبال شر میگردیم یا بیشتر توضیح بدهم؟)
+ توی این پست یک نکتۀ خیلی خیلی ظریف گنجونده شده. اگه کسی کشفش کرد بهم بگه. لازمه بگم این نکتۀ ظریف یک ابراز احساسات به ترامپ هست. خیلی خیلی خیلی ظریفه ها!
شوخی ها رو از خودمون شروع میکنیم.
البته بلانسبت همۀ بیانی های عزیز. شما که گُلین.
باحال باشید :)
