سلام رفقا. مگه نمیگید از دپرسی وبلاگ‌ها خسته‌اید؟ از فضایی که تو بیان هست؟ پس چرا تلاش نمی کنید این کم‌تر شه و حتی بهش دامن میزنید! ما اومدیم این وبو ساختیم که هم حال خودمون خوب‌تر شه هم شماها و منتی هم نیست ولی شما یه نگاه به پست قبل بندازید. اکثرا بدون امتحان گفتن نمیتونیم. ژاپن ژاپن شد بعد از اون بمب اتمی چون همه با هم همکاری کردن برا حال خوبشون ولی ما چی؟ راستش ما خسته شدیم. البته نباید خسته میشدیم به احترام و شوق همون کسایی که همراه ما این هدفو دنبال کردن ولی خب خسته شدیم چون برای بلاگفان واقعا وقت میذاریم با وجود مشغله ها و وقتی اون واکنشی که باید رو نمیبینیم دلسرد میشیم. البته این موضوع فقط مربوط به مسابقۀ اخیر نیست. چند وقته کلا خیلی از خواننده هامون کمرنگ شدن.
چیزی که ما همه باید یاد بگیرم اینه که باید از هم حمایت کنیم. تنها و تنها راه حمایت از بلاگفان هم فرستادن بازخورد و نشون دادن واکنش هست. ما وقت میذاریم، هزینه میکنیم، خلاقیت به خرج میدیم، انرژی میذاریم و به معنای واقعیِ کلمه تلاش میکنیم و بعدش منتظر واکنش ها میمونیم. و اگر واکنشی نبینیم، اون موقع است که امیدمون کم‌رنگ و کم‌رنگ تر میشه.
حالا هم برای یک مدت به فعالیت مون ادامه میدیم ببینیم این امید دوباره پررنگ میشه یا نه؟! اگر نه که میریم...